Gerstekorrel

De milia (gerstekorrels) op oudere leeftijd kunnen zomaar ontstaan, als er ergens een uitvoergang van een haarzakje of een zweetkliertje verstopt raakt.

Ook kan het ontstaan na een oppervlakkige beschadiging van de huid. Meestal zijn het dan de zweetkliertjes die verstopt raken. Zweetklieren liggen in de diepte en hebben een hele lange en dunne afvoergang naar buiten, met een kleine opening. Als op die plek de huid beschadigd is, dan kan de afvoergang geblokkeerd raken. De afvoergang is aan de binnenkant bekleed met een soort huidcellen en deze cellen vernieuwen zich zelf ook voortdurend, waarbij huidschilfers ontstaan. Deze huidschilfers kunnen er niet meer uit als de uitgang verstopt is en dan ontstaat er een bolletje (een cyste).

Milia kunnen na allerlei soorten huidbeschadigingen ontstaan bijvoorbeeld na brandwonden, na schaafwonden of na blaren.

Er bestaat ook een vorm waarbij er heel veel milia bij elkaar zitten, dat wordt milia en plaque genoemd. Meestal zit dat op de oogleden of rond/achter de oren.

Een klein sneetje maken kan zonder verdoving, als het hele grote milia zijn of heel veel dan wordt er soms eerst een beetje lokale verdovingsvloeistof ingespoten.

Een andere techniek is het aanprikken van een milium met een elektrisch verhitte naald. Dit heet elektrocoagulatie.

Bij heel veel milia op één plek wordt soms vitamine-a crème (tretinoïne crème) voorgeschreven of het gehele gebied wordt behandeld met laser, peeling, microneedling of een andere techniek die de bovenste huidlaag er afhaalt. Lees hier meer over de behandeling die de huidtherapeut kan toepassen bij milia’s.

Ga vooral niet knijpen in een gerstekorrel zonder dat er eerst een sneetje in is gemaakt aan de bovenkant. De cysten hebben een stevige wand en het effect van knijpen is vaak veel beschadiging van de huid er omheen, infectie of het openspringen van de gerstekorrel de verkeerde kant op, naar binnen in plaats van naar buiten.